IP BOX. Ulga dla przedsiębiorcy programisty
Ulga IP BOX to preferencja polegająca na zastosowaniu obniżonej 5% stawki podatku dochodowego dla dochodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej.
IP BOX – jak zastosować ulgę w przypadku jednoosobowej działalności przedsiębiorcy-programisty? Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w moim poradniku.
IP BOX dla jednoosobowej działalności programisty
Preferencja podatkowa dotyczy tych czynności, które obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W interpretacjach dotyczących ulgi dla programistów KIS wskazuje najczęściej 3 przesłanki, które spełnione dają prawo do obniżonej stawki podatkowej:
- oprogramowanie zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej (B+R);
- dochód mający być opodatkowany 5-procentową stawką został uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego;
- podatnik prowadził wyodrębnioną ewidencję dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem dochodów, które mają być objęte stawką 5%.
IP BOX a wskaźnik NEXUS
Ważny, z punku widzenia zastosowania ulgi, jest tzw. wskaźnik nexus, który służy do określenia jaka część dochodu z IP podlega preferencji.
Wskaźnik oblicza się wg wzoru:
(a+b) * 1,3 / (a+b+c+d)
Jak czytać wzór?
Poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
(a) prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP,
(b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, niestanowiących kwalifikowanego IP od podmiotu niepowiązanego,
(c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, niestanowiących kwalifikowanego prawa IP od podmiotu powiązanego,
(d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP.
Dla działalności jednoosobowych, które praktycznie nie ponoszą wydatków bezpośrednio na prace badawczo-rozwojowe problematyczne było zastosowanie ulgi, ponieważ należałoby zastosować wskaźnik 0, co oznacza, że taki jest właśnie % dochodu z działalności IP, który może korzystać z ulgi.
Jednak, w wyniku wielu pytań kierowanych do MF, ustosunkowano się do tego w taki sposób, że skoro przedsiębiorca wykonuje prace to ta praca może zostać ujęta w kosztach w postaci składki społecznej, co oznacza, że wskaźnik wyniesie 1.
Poniżej fragment odpowiedzi MF:
„W przypadku prowadzenia działalności B+R w ramach jedno osobowej działalności gospodarczej, w której podatnik nie ponosiłby innych kosztów tej działalności, tylko koszty pracy własnej (wyłączone z kosztów uzyskania przychodów), podatnik ma obowiązek regulować zobowiązania z tytułu (…) ubezpieczeń społecznych, które mogą być wykazywane w literze a wzoru nexus.
Artykuł 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołują się do kosztów bezpośrednich i pośrednich w rozumieniu art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Z przepisu tego wynika bowiem a contrario, że do kosztów wzoru nexus zalicza się koszty, które bezpośrednio związane są z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Ponadto z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że litery we wzorze nexus (tu: litera a) oznaczają koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP. Nie ma zatem w przepisach o IP Box dotyczących obliczania wskaźnika nexus, jak wspomniano wyżej, odwołania do kosztów bezpośrednich i pośrednich w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jeżeli zatem podatnik w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi kwalifikowane koszty, które są bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to mogą być one, przy zastosowaniu proporcji, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i odpowiednio proporcjonalnie zakwalifikowane do odpowiedniej litery wzoru nexus.”
Które prace są B+R?
Przykładowe prace, którą są B+R:
-
tworzenie nowych systemów operacyjnych lub języków;
-
projektowanie i wdrażanie nowych wyszukiwarek opartych na oryginalnych technologiach;
-
działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci;
-
tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki;
-
tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub zabezpieczeń.
Przykładowe prace, które nie są B+R:
-
tworzenie aplikacji biznesowych i systemów informatycznych na podstawie znanych metod i istniejących narzędzi informatycznych;
-
dodawanie funkcjonalności dla użytkownika w istniejących programach użytkowych (w tym podstawowe funkcje związane z wprowadzaniem danych);
-
tworzenie stron internetowych lub oprogramowania przy użyciu istniejących narzędzi;
-
stosowanie standardowych metod szyfrowania, weryfikacji bezpieczeństwa i testowania integralności danych;
-
dostosowanie produktu do konkretnego zastosowania, chyba że w trakcie tego procesu wytworzona zostanie wiedza, która znacząco ulepszy program podstawowy;
-
rutynowe usuwanie błędów w istniejących systemach i programach (debugging), chyba że ma to miejsce przed zakończeniem procesu prac rozwojowych.
Podsumowując, programista będzie miał prawo skorzystać z preferencji, jeśli dochód został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa do programu komputerowego, wytworzonego w ramach działalności B+R.
Dla ułatwienia w określeniu prawa do ulgi IP Box w objaśnieniach podatkowych udostępniono poniższy schemat.


Ewelina Policha
Od 10 lat rozliczam jednoosobowe działalności gospodarcze i spółki prawa handlowego. Posiadam wysokie kwalifikacje w zakresie obsługi kadrowo-płacowej. Uważam, że mam szczęście, że wykonuję zawód, który kocham.